Izložba printova “Priča o krugu” Adnana Jasike bit će otvorena 23. septembra u Počitelju, u galeriji “Mlaz”.
Serija radova nosi naziv Ciklus i nastala je 2009. godine kao eksperiment na kombinovanju vektorskih silueta kojima se autor bavio u tom periodu radeći kao grafički dizajner u jednoj od naših najvećih kompanija ali i kao kreator vektorskih crteža na nekim od najpoznatijih online platformi kao što su Shutterstock, Dreamstime, Fotolia itd.
Autor: Adnan Jasika
Radi se o seriji od devet UV kolor printova, dimenzija 150×90 cm koja govori o jednom životnom ciklusu koji se, pod krinkom osobnosti, odvija u svakom čovjeku ali, u biti, nije njegova stvarna priroda. S druge strane, riječ ciklo znači krug, referira i na biciklo koje je u ovoj priči značajna instanca koja i zatvara ovaj krug događaja. Zatim i sama priča koja govori o naprsnuću, napuknuću individue, kako se kod nas često kaže za nešto što je popustilo usljed zamora materijala, napuklo, ili nekoga ko je u agonijskim psihičkim stanjima – napuko, isto tako se može izraziti kao i ciknulo ili ciklo.
Seriju čine tri triptiha koji sa tri različite ravni prikazuju prelomne tačke procesa preobrazbe ovog subjekta. Prvi triptih (Istorija, Sociologija i Ekonomija) prikazuje tezu tj. bazu na kojoj se gradi ova priča i obrađuje društveni aspekt i predispozicije za početak geneze ovog mentalnog procesa. Specifično istorijsko breme koje nosi moja zemlja. Zatim novi društveni sistem koji je zamijenio socijalistički i donio nove ekonomske procese. Iza svega toga, socijalno stanje koje je predstavljeno kroz figuru pojedinca. Drugi triptih (Požuda, Patnja i Ludilo) jeste nositelj priče i njena stvarna fabula, predstavlja intimni život umjetnika u opisanim uslovima kao antitezu prvog triptiha. To je gubljenje i raslojavanje identiteta pod pritiskom svakodnevnice i emotivnih pomračenja. Treći triptih (Strah, Vjera i Izbavljenje) je predstava mentalne sinteze prva dva triptiha, njihova sublimacija, nadgradnja i pokušaj ponovnog pronalaženja sebe kroz apsolutno i prirodno, ishodište koje se urušava samo u sebi zatvarajući ciklus.
U fokusu je uglavnom figura koja je i nosilac kompozicije a subordinirani kontrast je izabran radi neprevaziđene mogućnosti da efikasno potencira i kontrapozicionira objekte i planove, posebno kada se radi o siluetama.
U središtu ove serije radova je, u stvari, ljubavna priča. Patnja, ludilo i strah kao težišta svake dobre priče koja dovode do pucanja i preobrazbe, katarze i zatvaranja u sopstveni krug iskustva koji preživljava i gradi glavni lik.
