Piše Stefan Blagić (Moja Hercegovina)
Direktor Doma zdravlja u Derventi Mirko Šaran već nekoliko godina koristi činjenicu da mu lokalna skupštinska većina nije izglasala razrješenje, iako mu je legalni direktorski mandat već odavno istekao, pa nemilosrdno koristi pravni vakuum kako bi se održao na mjestu direktora, po svemu sudeći, do odlaska u penziju. Ovdje tek počinje interesantna priča vezana za njegov odnos prema poslu i zakonu, jer je Šaran i pravosnažno krivično kažnjavan, ali ni to ga ne ometa u obavljanju svog direktovanja.
Da krenemo ispočetka.
Mirko Šaran, spec. dr med, imenovan je za direktora Javne zdravstvene ustanove Dom zdravlja Derventa Rješenjem Skupštine opštine Derventa 28. aprila 2017. godine na period od četiri godine, koji je istekao istog datuma 2021. godine. Skupština opštine Derventa je 3. na sjednici održanoj 12. aprila 2021. godine donijela Odluku o raspisivanju javnog konkursa za izbor i imenovanje direktora JZU Dom zdravlja Derventa nakon čega se priča komplikuje. Iz gradske uprave za naš portal su potvrdili da Skupština grada nikada nije donijela rješenje o razrješenju.
„Nakon sprovedenog postupka po javnom konkursu, Skupština Grada Derventa je na sjednici održanoj 12. novembra 2021. godine razmatrala Prijedlog rješenja o razrješenju Mirka Šarana. U pomenutom prijedlogu, čiji je predlagač bila Komisija za izbor i imenovanje Skupštine grada, navedeno je da se Šaran, specijalista ginekologije i akušerstva, razrješava dužnosti direktora JZU Dom zdravlja Derventa zbog isteka mandata. Nakon diskusije i glasanja po ovoj tački dnevnog reda Skupština grada NIJE DONIJELA rješenje o razrješenju direktora Šarana, jer prijedlog nije dobio većinu glasova od ukupnog broja odbornika“, rekao je za naš portal predsjednik Skupštine grada Mirko Zemunović.
Sve ovo se dešavalo u periodu kada je lokalni odbornik SPS-a Nikola Nedinić (koji je inače u tazbinskim odnosima sa Šaranom) oborio jednu skupštinsku većinu predvođenu SDS-om i sa dojučerašnjim ljutim rivalima iz SNSD-a napravio potpuno drugu većinu.
Interensantno je da od tog trenutka do dana današnjeg, lokalna skupština nije ponovo razmatrala razrješenje Mirka Šarana, niti je raspisivala konkurs za izbor i imenovanje novog direktora, s obzirom na to da pitanje nije niko ponovo potegao.
Međutim, iz lokalne skupštine navode da će se, s obzirom na novi Zakon o zdravstvenoj zaštiti, ovo pitanje ponovo naći u proceduri.
„Pošto su ovim zakonom propisani novi uslovi za direktora javnih zdravstvenih ustanova, a ZU su imale rok od godinu dana da usklade svoju organizaciju, rad i opšte akte sa odredbama novog zakona, očekujem da će se i ovo pitanje naći na dnevnom redu jedne od narednih sjednica Skupštine grada“, kazao je Zemunović.
Međutim, jasno je da se Šaranu ne žuri, s obzirom na to da je zaposlen i na radnom mjestu specijaliste ginekologa u KSZ ginekologija Doma zdravlja Derventa, pa mu para kapa sa više strana, ali ni to nije ono što je najviše sporno. Sporna stvar, a koju nam je potvrdio i Dragan Vranješ, rukovodilac službe za pravne i kadrovske poslove Doma zdravlja, jeste da je Šaran pravosnažno krivično kažnjavan Rješenjem okružnog suda u Doboju od 27. avgusta 2021. godine, na godinu dana zatvora (prvostepena presuda glasila na dvije godine), ali je ista zamijenjena novčanom kaznom, nakon čega je Osnovni sud u Derventi svojim rješenjem 3. decembra iste godine obustavio izvršenje kazne zatvora.
Šaran je osuđen na godinu dana zatvora zbog krivičnog djela nesavjesno pružanje ljekarske pomoći, a u vezi sa smrću porodilje Tode Milanković (21) u februaru 2015. godine. Šaran je proglašen krivim što za vrijeme njenog boravka u Domu zdravlja u Derventi nije detaljno vodio medicinsku dokumentaciju, kao ni preciznu evidenciju o količini izgubljene krvi i laboratorijskim parametrima krvnih vrijednosti koji mogu uticati na odluku oko brzine premještaja i transporta u ustanovu višeg ranga i hitnu nadoknadu krvnih derivata.
Kada ga ni krivični dosije ni istek mandata ne sprečava da obavlja funkciju direktora u tehničkom mandatu već dvije i po godine, Šaran se, prema riječima našeg izvora iz Dervente, počeo ponašati i kao vlasnik istog, pa tako npr. službeni automobil Doma zdravlja konstantno koristi u privatne svrhe, do te mjere da je na njega postavio i kuku i mini prikolicu, kako možete da vidite iz fotografije u nastavku.
Dom zdravlja ipak demantuje ove tvrdnje.
„Vozilo registracionih oznaka T34-O-379 je putničko vozilo marke ‘Peugeot’ i vozilo koriste svi radnici doma zdravlja u sklopu obavljanja poslova u skladu sa nalozima. Vozilo se ne koristi u privatne svrhe“, navode iz ove ustanove.
Pravnica i advokat Jovana Kisin Zagajac tvrdi da, iako je Zakonom o lokalnoj samoupravi skupštini jedinice lokalne samouprave povjereno pravo da vrši izbor i razrješenje direktora javnih ustanova čiji je opština/grad osnivač, to ne znači da skupština može postupati ad hoc već, kako pojašnjava, baš suprotno tome.
„U svom odlučivanju skupština se mora držati zakonom propisanih normi. Dakle, skupština ima pravo isključivo da izabere tj. imenuje ličnost za direktora i da razriješi prethodnog, ali i jedno i drugo mora uraditi u skladu sa zakonom. U konkretnom slučaju primjenjuje se Zakon o zdravstvenoj zaštiti i Zakon o sistemu javnih službi Republike Srpske, kojim je propisano da se direktor imenuje na mandat od četiri godine. Protekom četiri godine mandat direktora istekao je po sili zakona i skupština nije mogla donijeti rješenje kojim odbija direktorovo razrješenje, jer je takva odluka skupštine nezakonita. Ovakav rad Skupštine grada Derventa potrebno je prijaviti nadležnom kontrolnom tijelu na republičkom nivou kako bi se nepravilnosti i nezakonitosti ispravile“, upozorava Kisin Zagajac.
Ona smatra i da je u pogledu činjenice osuđivanosti direktora javne ustanove, prema zakonu Upravni odbor je bio dužan da reaguje u skladu sa propisima koji uređuju radni status direktora.
„Upravni odbor je morao da ispita da li postoje razlozi za prekid radnog odnosa po sili zakona zbog osuđivanosti, tj. da li je nastupio razlog za prekid radnog odnosa po sili zakona, a koji se određuje ako je radnik osuđen na bezuslovnu kaznu zatvora ili na mjeru bezbjednosti, vaspitnu ili zaštitnu mjeru u trajanju dužem od šest mjeseci, sa danom početka izvršenja kazne, odnosno mjere“, zaključuje Kisin Zagajac za naš portal.
