Nemaju Slađana Todić i Valentina Vujičić toliko pratilaca na društvenim mrežama da bi se mogle nazvati profi influenserkama. Pitanje da li bi ikada i bile influenserke da influenca koja hara u društvu nije čest slučaj produktivne psihopatologije nastale iz delikta institucionalnog revizionizma, medijskog zla i kolektivnog pamćenja.
Koristeći obilježavanje godišnjice genocida u Srebrenici, dvije studentkinje kriminalistike, kriminologije i bezbjednosti odlučile su da monetizuju „osvojeni ponos“ zbog genocida počinjenog u ime „slave“ srpske nacije, poručujući mladim kolegama i dojučerašnjim prijateljima da su ratna zarazanja, urbicid i genocid djelo „besmrtnosti“ ratnog zločinca (njima heroja) Ratka Mladića.
Čin podrške ratnom generalu Ratku Mladiću na dan obilježavanja genocida u Srebrenici bio je posve neusamljen čin ubrizgavanja gasa za konstantno strujanje retorike revizionizma imperijalističke ideje srpskog klerofašističkog korpusa. Slađana Todić i Valentina Vujičić tim su činom, s obzirom na šire okolnosti, bile tek stoperke na autoputu pakla i stradanja, nezaštićene od konstantnog protoka ništavila svojih mrzilačkih narativa, od produktivne psihopatologije koja razara empatiju, saosjećajnost i razumijevanje i mentalne devijacije koja blokira percepciju elementarnog, iskonskog zla.
Da glorifikacija ratnog zločinca ne bi bila posmatrana kao djelo produktivne pishopatologije i simptom narušenog mentalnog zdravlja, već upravo „aktuelno mišljenje“ bez produktivne psihopatologije, pobrinuli su se predstavnici nominalne većine, influenseri srpskog sveta, Milorad Dodik i Aleksandar Vulin. Slučaj glorifikacije ratnog zločinca Ratka Mladića, pa i „ponos“ izražen na društvenoj mreži Instagram („Nek smo vas pobili“) Milorad Dodik, predsjednik Republike Srpske, kvalifikovao je kao „stav“ zbog koga su dvije studentkinje bezbjednosti „prognane“ iz Sarajeva koje je opet pokazalo da nije multietničan i multikulturalan grad (sic!). Nudeći nastavak studija u Republici Srpskoj (bez pozitivnog mišljenja psihologa) Milorad Dodik odlučio je da građanke i građane bh. entiteta Republika Srpska označi kao finansijere sigurne kuće za simpatizere ratnih zločinaca.
Milorad Dodik u ovom slučaju udaren je po ruci. Ili se entiteski predsjednik nije dovoljno „opružio“ s ponudom da studentkinje – bez mišljenja psihologa o izostanku produktivne psihopatologije – nastave studij u Republici Srpskoj, ili Slađana Todić i Valentina Vujičić ne podržavaju režim nacional-socijaldemokratije Milorada Dodika. Utjeha slobodnomislećih građanki i građana bh. entiteta Republika Srpska biće u tome što (ako je to uopšte moguće) nacional-socijaldemokratska vlast Milorada Dodika nije uradila ni blizu koliko naprednjačka vlast Aleksandra Vučića na očuvanju reputacije, lika i djela ratnog zločinca Ratka Mladića u javnom prostoru i institucionalnom pamćenju ratne (i poratne) imperijalističke ideje srpskog klerofašističkog korpusa.
Činjenica da je kompletan operativni materijal dostavljen nadležnom Tužilaštvu Bosne i Hercegovine i da će se o izazivanju nacionalne, rasne i vjerske mržnje, razdora i netrpeljivosti iz člana 145a Krivičnog zakona Bosne i Hercegovine očitovati Tužilaštvo Bosne i Hercegovine, dovela je, izgleda, do promptne odluke studentkinja da svoje obrazovanje nastave na Akademiji za nacionalnu bezbednost Bezbednosno-informativne agencije Republike Srbije (BIA).
„Građanska Vojvodina“ tom prilikom uputila je pitanje organizatorima protesta „Srbija protiv nasilja“ da li će se na listi zahtjeva protesta protiv nasilja dodati i zahtjev da Srbija prestane da štiti ratne zločince i njihove simpatizere.
„Da li će se u ovom društvu konačno naglas progovoriti o notornoj istini da su nasilje, masakri, femicidi, svakodnevna i sveprisutna agresija… samo logična posledica nasilja koje je u naše ime bilo eksportovano komšijama tokom devedesetih godina 20. veka, od Vukovara, preko Dubrovnika, Prijedora, Sarajeva, Srebrenice, Đakovice… Ili će se nastaviti masovno ćutanje o tome koje od velikog broja stanovnika ove države, uz njihov pristanak, pravi moralne idiote nesposobne da razlikuju elementarno dobro od iskonskog zla“ – navodi se u saopštenju Građanske Vojvodine. U ovom razumnom pitanju “Građanske Vojvodine” stala je sva suština od koje ovisi da li ćemo krenuti svi zajedno u zdraviju i bolju budućnost ili ostati u blatu laži i nasilja.
